De Paus schaart zich in het gezelschap van mensen die hun ongerustheid uitspreken over geweld en sex in games. Hij pleit voor klassieke kinderliteratuur als alternatief voor de 'perverse' games. Zoals meestal ontbreekt de nuance. Joystiq wijst er fijntjes op dat veel klassiekers ook niet gespeend zijn van geweld.
Ik ben er zeker geen voorstander van dat jonge kinderen gewelddadige of andere expliciete games spelen en als volwassene is het ook niet iets dat ik graag doe. Er is ook niets mis met de mening dat dit niet wenselijk is. Maar de manier waarop de discussie wordt gevoerd is vaak niet fraai. Hier worden games (net als met strips, tv, film eerder gebeurde) als 'lage cultuur' afgezet tegen klassieke kinderliteratuur de 'hoge cultuur'. Zo lijkt het al snel of met alle games iets mis is. In de regel roept zo'n mening alleen maar onnodige weerstand en is er van een zinnige discussie geen sprake
Meestal gaan dit soort uitspraken gepaard met pleidooien om bepaalde games (of content ervan) te verbieden. In de regel wordt er ook vanuit gegaan dat bepaalde negatieve effecten bewezen zijn. Allemaal dingen die polariseren en het onderwerp politiseren.
Joystiq artikel over uitstpraken van de Paus over kinderen en 'de media'.
woensdag, januari 31, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten