Games niet leerzaam omdat ze 'leuk' zijn

David Shaffer schrijft in een artikel op het weblog Spotlight on DML (DML = Digital Media and Learning) over de redenen dat computerspellen kunnen passen in een leertraject. De aanleiding is een onderzoek van de Universiteit van Rochester. Er is meer dan de veelgebruikte edutainment redenering: mensen vinden computerspellen leuk, leren moet leuk zijn dus moeten computerspellen een rol kunnen spelen bij leren.

The study found that these psychological forces at work in many good games are
far more powerful in keeping players interested in the game than players’
feeling that the game was “fun.”

Shaffer heeft zelf ook in eigen onderzoek kunnen vaststellen dat wat hij noemt 'epistemic games' spelers bewust de kans geven om in een virtuele omgeving aan serieuze problemen te werken. Al doende leren ze dan hoe professionals als artsen, advocaten, architecten op een creatieve en vernieuwende manier problemen te lijf gaan.

Het Rochester onderzoek bevestigt zijn uitkomsten in een wat bredere context:

The power of good games is that they let players work on challenging problems,
make them care about the outcome, and along the way develop competence in
dealing with complex issues: to see themselves as people who can change the
world, and the world as a place worth changing.